گلد سام سرویس تعمیرات تلویزیون

خرید تلویزیون در سال‌های اخیر نسبت به گذشته کمی پیچیده‌تر شده است. این مساله می‌تواند به دلیل پیدایش و گسترش ویژگی‌ها و امکانات جدید در این دستگاه‌های محبوب باشد. اگر سَری به فروشگاه‌های خرید تلویزیون بزنید با تعداد زیادی از نمایشگر با وضوح فوق‌العاده بالا (UHD) یا ۴K و حتی در مواردی با مدل‌های ۸K مواجه خواهید شد، که نویدبخش مشاهده‌ی تصاویری با جزئیات بیشتر نسبت به تلویزیون‌های HD است؛ در حالی که کنتراست و رنگ‌ها هم به شکل قابل توجه‌ای بهبود یافته است. بنابراین، اگر قصد خرید تلویزیون جدیدی را داشته باشید، با این سؤال مواجه خواهید شد که آیا زمان آن رسیده که به سمت یکی از تلویزیون‌های ۸K یا UHD بروید یا انتخاب خود را به محصولی معمولی از نوع ۴K محدود کنید.

بسیاری از تلویزیون‌های جدید دارای محدوده‌ی دینامیکی بالا (HDR) هستند که نویدبخش تصاویر روشن‌تر، پویاتر همراه با رنگ‌های زنده‌تر و واقعی‌تر است. با این حال، باید بدانید که همه‌ی تلویزیون‌ها عملکرد HDR خوبی ندارند و طبیعتا مدل‌هایی که عملکرد بهتری دارند، هزینه‌ی بیشتری را هم تحمیل خواهند کرد. جالب است بدانید که در سال‌های اخیر اغلب توجه‌ها به سمت تلویزیون‌های OLED رفته است که گران‌تر از مدل‌های LCD/LED هستند و بخش عمده‌ای از تلویزیون‌های موجود در بازار را تشکیل می‌دهند. اگرچه فاصله‌ی قیمت این دو مدل محصول هر ساله در حال کاهش است، اما در هنگام خرید باید تصمیم بگیرید که آیا یک OLED ارزش صرف هزینه‌ی اضافی را دارد یا خیر! همچنین، همانطور که در ادامه‌ی این مقاله‌ی جامع به آن خواهیم پرداخت، در حال حاضر برخی از بهترین دستگاه‌های LCD از نظر عملکرد و قیمت با تلویزیون‌های OLED رقابت می‌کنند و حتی می‌توانند وضوح و روشنایی بیشتری هم داشته باشند.

۲. آشنایی با فناوری تلویزیون‌های جدید

تلویزیون‌های LCD هر روزه در حال بهتر شدن هستند. درواقع درست است که مدل‌های OLED در اکثر رتبه‌بندی‌ها در مقام بالاتری قرار می‌گیرند، اما امروزه تلویزیون‌های ال‌سی‌دی هم وجود دارند که از نظر بهره‌وری و امکانات در حال نزدیک شدن به مدل‌های OLED هستند. به طور کلی یکی از دلایل عرضه مدل‌هایی با نمایشگرهای LED وجود آرایه‌ای کامل از چراغ‌های LED در پنل است. درواقع در این نوع از سیستم‌ها، به‌جای اینکه LEDها فقط در امتداد لبه‌های صفحه نمایش قرار گیرند، در سراسر پشت پانل چیده می‌شوند. در کنار چنین طراحی‌ای از فناوری‌ای به نام لوکال دایمینگ (local dimming) هم استفاده شده است. با وجود چنین ترکیبی LEDها در مناطق مختلفی دسته‌بندی می‌شود و می‌توانند به طور جداگانه روشن یا خاموش شوند. در نتیجه نواحی تاریک تیره‌تر به نظر می‌رسند و احتمال دیدن هاله‌هایی در اطراف اجسام روشن در پس‌زمینه‌ای تاریک بسیار کمتر می‌شود و تصاویر زنده‌تر و گوباتر خواهند بود.

در حال حاضر نسل جدیدی از تلویزیون‌ها ورای LCD و LED با نام مینی ال‌ای‌دی (Mini LED) وجود دارند که شرایطی فراتر از فناوری لوکال دایمینگ را ارائه می‌کند. شما می‌توانید این فناوری جدیدِ نور پس‌زمینه را در تلویزیون‌های ال‌جی (LG)، سامسونگ (Samsung)، TCL و سایر برندها مشاهده کنید. جالب است بدانید که با کوچک کردن اندازه‌ی LED در پنل نوری پس زمینه، تولیدکنندگان می‌توانند تعداد بیشتری از این LED‌ها را در یک منطقه قرار دهند. به عبارت دیگر، با استفاده از مینی LEDها می‌توان هزاران منطقه بر روی پنل نمایشگر ایجاد کرد، این در حالی است که تعداد مناطق در پشت پنلِ LCD‌ها در حدود ده‌ها منطقه است.

مینی ال‌ای‌دی‌ها می‌توانند قابلیت‌های دینامیکی تلویزیون را افزایش دهند، به این معنی که به بهترین شکل ممکن، بین روشن‌ترین رنگ‌ها همچون سفید و سیاه‌ترین نقاط تفاوت ایجاد کنند. همچنین وجود مینی ال‌ای‌دی‌ها می‌تواند به افزایش عملکرد HDR دستگاه (در ادامه به طور دقیق‌تر بررسی می‌شود) کمک کند. با در نظر گرفتن این امکانات جدید برای مجموعه‌‌ای از مینی ال‌ای‌دی‌ها، می‌توان شاهد عملکردی مشابه با تلوزیون‌های OLED بود. حال با این توضیحات، می‌توان انواع تلویزیون‌های جدید را در سه دسته‌ی اصلی تقسیم‌بندی کرد:

  • تلویزیون‌های OLED
  • تلویزیون‌های ۸K
  • تلویزیون‌های بی‌سیم

تلویزیون‌های OLED و محبوبیت همه‌گیر آن‌ها

شاید برای شما هم جالب باشد اگر بدانید که برای ایجاد یک تصویر در تلویزیون تنها نیاز به نورهای قرمز، سبز و آبی است. نمایشگرهای
«Organic Light-Emitting Diodes» یا OLED با عبور جریان الکتریسیته از موادی که این رنگ‌ها را تولید می‌کنند، تصاویر را به شما نمایش می‌دهند. درواقع  این تکنیک روشی کاملا مستقیم به منظور تولید نورهای رنگی است. تلویزیون‌های OLED نازک‌تر، سبک‌تر و مناسب‌تر هستند و عملکردی بهتر نسبت به تکنولوژی‌های دیگر تلویزیون‌ها دارند. زیرا هر پیکسل با خاموش شدن هیچ نوری نخواهد داشت و همین مساله وضوح تصویر استثنایی را رقم خواهد زد؛ اما در LCDها نور تک تک پیکسل‌ها قابل کنترل نیست و پیکسل‌ها به صورت کلونی کنترل می‌شوند و ممکن است پس از هر دستور همچنان هاله‌هایی از نور تولید کنند. بنابراین وضوح تصویر آن‌ها پایین‌تر از مدل‌های OLED است. تا همین چند سال پیش، مدل‌های OLED عمدتاً توسط دو شرکت بزرگ ال‌جی و سونی تولید می‌شد، اما اکنون می‌توانید آن‌ها را از هر برندی که دوست دارید، چه ایرانی چه خارجی تهیه کنید. همچنین می‌توانید تلویزیون‌های OLED کوچک‌تری (در حد ۴۸ اینچ) نسبت به گذشته پیدا کنید. طبیعتا یکی از نتایج چنین اتفاقی پیدا کردن گزینه‌های ارزان‌تر است.

تلویزیون‌های ۸K با قیمت‌های بالا

تلویزیون‌های 8K

اگرچه تلویزیون‌های ۸K اولین بار حدودا سه سال پیش عرضه شدند، اما تاکنون بخش کوچکی از بازار فروش تلویزیون‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. یکی از دلایل مورد بحث این است که این دستگاه‌های بزرگ جزئیات، بیشتری را به نمایش می‌گذارند که چندان ضروری نیست. درواقع تلویزیون‌های ۸K دارای ۳۳ میلیون پیکسل هستند، در حالی که نمونه‌های ۴K تا ۸ میلیون پیکسل دارند و می‌توانند تصاویر را با جزئیات کافی و شفاف نمایش دهند. از طرفی تلویزیون‌های ۸K بسیار گران هستند. اما در سال ۲۰۲۲ شاهد مدل‌های ۸K بیشتری از برندهای بیشتری هستیم که اندازه‌ی صفحه‌نمایش آن‌ از ۶۵ اینچ شروع می‌شود.

تلویزیون‌های بی‌سیم

نسل بعدی تلویزیون‌ها همراه با فناوری است که به صورت تخصصی ATSC 3.0 خوانده می‌شود. این فناوری مربوط به استانداردی برای انتقال و گسترش سیگنال‌ها از طریق هوا است. این فناوری به سیگنال‌های تلویزیون این امکان را می‌دهد که داده‌های بسیار بیشتری را حمل کنند؛ بنابراین می‌توان برنامه‌ها و فیلم‌های ۴K را با استفاده از HDR به آنتن‌های معمولی ارسال کرد. البته لازم به ذکر است که تلویزیون‌های نسل جدید هنوز به ایران وارد نشده‌اند. به طور کلی با وجود تلویزیون نسل آینده، ممکن است در نهایت بتوانید برنامه‌های تلویزیونی و سایر محتواها را در تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها و حتی در وسایل نقلیه در حال حرکت دریافت کنید. همچنین مدل‌های جدید نویدبخش بهبود سیستم‌هایی برای هشدارهای اضطراری و آب‌وهوا هستند.

۳. اندازه‌ی نمایشگر در انواع تلویزیون‌ها

شاید شما هم مثل من به یاد داشته باشید که زمانی یک تلویزیون ۵۰ اینچی دستگاهی غول پیکر به نظر می‌رسید؟ در حالی که امروزه تلویزیون‌هایی با صفحه نمایش ۵۵ و ۶۵ اینچی کاملا معمول و رایج هستند. به طور کلی برای تعیین اندازه‌ی مناسب تلویزیون هیچ قانونی وجود ندارد و ترجیحات شخصی، میدان دید و حتی حد بینایی در انتخاب اندازه‌ی مناسب نقش دارد. با این حال اگر اصراری در جهت تعریف حد استاندارد برای انتخاب اندازه‌ی تلویزیون وجود دارد، می‌توانید به نکات زیر دقت کنید.

چگونگی محاسبه‌‌ی اندازه‌ی نمایشگر مناسب برای خانه

اندازه‌ی صفحه نمایش در انواع تلویزیون‌ها

به یاد داشته باشید که نزدیک‌ترین نقطه‌ای که می‌توانید روبه‌روی تلویزیون خود بنشینید، در حالی که حداکثر میدان دید را حفظ می‌کنید، حدودا ۱.۶ برابر اندازه‌ی بخش مورب تلویزیون شما است. بنابراین اگر صفحه نمایش ۶۰ اینچی خریداری کردید، باید حداقل تا ۹۶ اینچ (۲۴۴ سانتی‌متر) دورتر از دستگاه بنشینید. در صورتی که قصد دارید اندازه‌ی مناسب تلویزیون برای خود را تشخیص دهید، می‌توانید با بررسی فاصله‌ی دید شروع کنید! فاصله‌ی کاناپه خود تا مکان مدنظر را بر حسب فوت اندازه بگیرید (شما می‌توانید فاصله را برحسب سانتی‌متر اندازه‌بگیرید و سپس به واحد فوت تبدیل کنید)، آن عدد را بر ۱.۶ تقسیم کنید و سپس نتیجه را در ۱۲ ضرب کنید تا اندازه‌ی صفحه نمایش بر حسب اینچ به دست آید. به این معنی که اگر فاصله‌ را ۸ فوت اندازه گرفتید، در نهایت می‌توانید یک تلویزیون ۶۰ اینچی بخرید.

به یاد داشته باشید که نیازی به موظف کردن خود به انجام این محاسبات نیست. چراکه این روزها تقریباً تمام مدل‌های UHD 4K بزرگ هستند. درواقع از آنجایی که صفحه نمایش این تلویزیون‌ها از تعداد پیکسل‌های متراکم‌تری ساخته شده است، طبیعتا بزرگ هستند. بنابراین اگر قصد خرید مدل UHD 4K را داشته باشید، عملا با یک نمایشگر ۶۵ اینچی مواجه هستید و باید در فاصله ۵/۵ فوتی (حدود ۱ متر و ۶۷ سانتی‌متری) از دستگاه بنشینید. هدف از خرید یک نمایشگر پیشرفته، ایجاد تجربه‌ی کاربری راحت است. بنابراین نشستن در فاصله‌‌ی مناسب نسبت به نمایشگر بسیار با اهمیت است. شما که نمی‌خواهید آنقدر نزدیک باشید که نتوانید تصاویر را به صورت کامل ببینید یا آنقدر عقب باشید که دیدن جزئیات حتی با وجود کیفیت بالای تلویزیون، سخت باشد.

۴. وضوح تصویر، پارامتری مهم در انتخاب تلویزیون

وضوح تصویر پارامتری مهم در انتخاب تلویزیون

اغلب تلویزیون‌های موجود در بازار از وضوح HD برخوردار هستند که با نام مدل ۱۰۸۰p هم معرفی می‌شوند، زیرا وضوح صفحه نمایشگر در این مدل‌ها ۱۹۲۰×۱۰۸۰ است. این بدان معناست که نمایشگر تلویزیون‌های HD دارای ۱۹۲۰ پیکسل به صورت افقی و ۱۰۸۰ پیکسل به صورت عمودی است. بنابراین در مجموع شامل تقریباً ۲ میلیون پیکسل می‌شود. به طور کلی پیکسل‌ها را می‌توان به عنوان عناصر کوچکی در نظر گرفت که تصویر روی نمایشگر تلویزیون را تشکیل می‌دهند.

تلویزیون‌های UHD یا (Ultra High Definition) که به تلویزیون‌های ۴K نیز معروف هستند، دارای وضوح صفحه نمایش ۳۸۴۰×۲۱۶۰ هستند؛ بنابراین شامل ۸ میلیون پیکسل می‌شوند که معادل با چهار برابر تعداد پیکسل‌ها در مدل‌های HD است. اصولا تراکم بالای پیکسل‌ها در سری مدل‌های UHD باعث می‌شود جزئیات تصویر بیشتر مشخص باشد. همچنین از جمله دیگر مزایای تلویزیون UHD اندازه‌‌ی نمایشگر بزرگ آن است که شامل مدل‌های ۶۵ اینچ و بالاتر می‌شود.

گلد سام سرویس ، بهترین تعمیرکار انواع تلویزیون در تهران می تواند در زمینه تعمیر تلویزیون های ایرانی و خارجی به شما کمک کند.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *